Viktar Babaryka ŭ niavoli ŭdaskanalvaje biełaruskuju movu i daje ŭroki anhlijskaj dla pačatkoŭcaŭ
Pra heta jon napisaŭ u adnym ź listoŭ na volu, jaki atrymała Nastaśsia ź Minska. Voś niekalki frahmientaŭ ź lista ad 19 kastryčnika.
— Mnie vielmi pryjemna čytać, što hety hod dla našaj krainy staŭ niezvyčajnym, i my pačali źmieny i ruch u pravilnym kirunku. I choć u nas šmat bałot, i prabivacca praź ich składana, i zdajecca, atrymlivajecca nie vielmi chutka, ale ja vieru, što bolšaja častka ludziej zrazumieła, što treba vybiracca z hetaj bahny. A značyć, usio pravilna i zroblena nie darma.
— Tak užo atrymałasia, što mnie taksama ŭdałosia ŭbačyć vosieński Minsk i pryrodu. Heta i na samaj spravie vielmi pryhoža!
Tym bolš što ja ŭžo pisaŭ pra vosień jak maju lubimuju paru hoda. I ja taksama nie lublu śpiakotu, ale acanić leta hetaha hoda (choć i nie pa nadvorji) mahu tolki stanoŭča:)
— Niekalki słoŭ pra majo zdaroŭje. Usio bolš-mienš stabilna, i heta navat možna było pabačyć pa BT:) Tak što ŭsie pytańni z hetaj nahody, spadziajusia, adpali.
— Maje zaniatki tut vielmi standartnyja: čytańnie, pisańnie, pavyšeńnie kampietencyj u biełaruskaj i anhlijskaj movach. Darečy, ja tut taksama arhanizavaŭ kursy anhlijskaj dla pačatkoŭcaŭ:)
Šachmaty i šaški jość, ale niama partnioraŭ:( Tamu prosta razyhryvaju partyi z knižak. Choć paru dzion partnior pa šachmatach i šaškach byŭ. Tak što ŭspomniŭ i realnuju hulniu.
— Usim pryvitańnie i majo zachapleńnie imi! Razam — pieramožam!
