Zvolniŭsia rabotnik Ministerstva finansaŭ: Na pracu nie viarnusia, pakul Łukašenka nie sydzie ŭ adstaŭku
Dzianis Kalada pracavaŭ kansultantam jurydyčnaha ŭpraŭleńnia ŭ Ministerstvie finansaŭ 8 hadoŭ. 17 žniŭnia jon padaŭ zajavu kiraŭnictvu ab dałučeńni da strajku. 18 žniŭnia Dzianis byŭ zvolnieny ź viedamstva.
«Pieršapačatkova mianie źbiralisia zvolnić za parušeńnie abaviazkaŭ dziaržsłužačaha, bo my padpisvajem abaviazki ab tym, što nie budziem udzielničać u zabastoŭkach, — raskazaŭ «Našaj Nivie» Dzianis. — Ja pahadziŭsia na heta. Ale litaralna praz hadzinu, kali ja pryjechaŭ na pracu zabirać rečy, mnie skazali, što Saviet ministraŭ raptam daručyŭ nie zvalniać rabotnikaŭ, jakija dałučylisia da strajku.
Ja admoviŭsia ŭ lubym vypadku praciahvać pracu. Kali biełaruskija ŭłady dazvalajuć sabie nie vykonvać zakony, to i ja mahu ličyć siabie svabodnym ad vykanańnia abaviazkaŭ pierad hetaj uładaj.
Zvolnieny ja z 18 žniŭnia. Kiraŭnictva ŭhavaryła zvolnicca pa pahadnieńni bakoŭ. Adrazu źviartaju ŭvahu, što ničoha kiepskaha pra svajo kiraŭnictva (načalnika i namieśnika jurydyčnaha ŭpraŭleńnia Minfina) ja skazać nie mahu. Darečy, mnie ŭžo nieadnarazova prapanoŭvali viarnucca na pracu».
Ale Dzianis kaža, što pakul patrabavańni strajkujučych — u pryvatnaści, adstaŭka Alaksandra Łukašenki, — nie buduć vykananyja, na pracu jon nie vierniecca.
«Na žal, masavaści ŭ zabastoŭcy Minfina niama, — kaža Dzianis. — Słovy padtrymki čuju ad vielmi mnohich, ale z prykładaŭ realnaj zabastoŭki mała što mahu pryvieści.
Jość, naprykład, moj kaleha pa jurydyčnym upraŭleńni, jaki zvolniŭsia na nastupny dzień paśla mianie, paśla čaho pabyvaŭ u turmie ŭ Žodzina paśla adnaho z pratestaŭ. Ja ž pakul rablu, što mahu — praktyčna kožny dzień ŭdzielničaju ŭ šeściach i mitynhach».
