Hudbaj, hastrolka: libieralizacyja kancertnaj dziejnaści

Z 1 studzienia 2011 hoda aficyjna admieniać «hastrolnaje» paśviedčańnie, bieź jakoha ŭ Biełarusi niemahčyma arhanizavać kancert ni zamiežnych, ni ajčynnych muzykantaŭ.

Raniej «hastrolka» była sapraŭdnaj prablemaj, asabliva dla niezaležnych proma-kamanij — biehać i źbirać dakumienty na jaje doŭha, dy i kaštuje jana paradkam (asabliva dla zamiežnikaŭ). «NN» vyśvietliła ŭ minskich arhanizataraŭ kancertaŭ, jak paŭpłyvaje na ich dziejnaść admiena «hastrolki», i ci čakać nam «kancertnaha buma»?

Uładzimir Šablinski, dyrektar kancertnaha ahienctva «Linija huku»:

— Heta vielmi dobraja navina dla arhanizataraŭ kancertaŭ. Admiena lubych administratyŭnych pracedur, što ŭskładniajuć dziejnaść arhanizataraŭ — heta vielmi dobra. Tym bolš, što najaŭnaść hastrolnaha paśviedčańnia — nie suhučna našamu času. Havorka idzie pra toje, što

kancertny rynak vyśpieŭ i staŭ cyvilizavany.

Ja dobra pamiataju, jak na pačatku 2000-ch jon napoŭniŭsia łže-pradprymalnikami, jakija davali anons kancerta, pradavali kvitki, a ŭ vyniku nijakaha kancerta nie było. Praz heta i byli ŭviedzienyja hastrolnyja paśviedčańni. Ciapier ža rynak cyvilizavaŭsia, i admiena «hastrolki» vartaja apładysmientaŭ.

— Ci pavialičycca paśla hetaha kolkaść kancertaŭ?

— Nie, bo kolkaść metavaj aŭdytoryi nie pavialičycca, u nas zaraz i tak kancertny rynak nabraŭ abaroty — pačali pryvozić darahich zamiežnych artystaŭ. Zatoje rynak piarojdzie da samarehulacyi i zdarovaj kankurencyi.

Jaŭhien Uładzimiraŭ, dyrektar i pradusar Džaz-Saund-Kłuba:

— My čakali admieny «hastrolki» dziesiać hod. Anałahaŭ sistemy «hastrolnych paśviedčańniaŭ» niama nidzie, ni ŭ jakoj krainie. Kali jaho nasamreč admieniać, nam bolš nie daviadziecca płacić «za pavietra». Ja razumieju, kali arhanizatar tracicca na rekłamu, na pamiaškańnie, na hanarar muzykantaŭ, i, ŭ vypadku, kali zastajecca prybytak — płacić padatak, jak luby hramadzianin — heta pravilna. Ale

isnavańnie «hastolki» — niespraviadlivaść, arhanizatar pavinien płacić za sprobu arhanizavać mierapryjemstva!

Tolki za sprobu! A hrošy biaruć vielmi navat prystojnyja. Navat kali my zmožam biaspłatna atrymlivać tuju samuju «hastrolku», heta budzie pieršy krok da cyvilizavanaha kancertnaha rynku.

— Dla biełaruskich artystaŭ hastrolnaje paśviedčańnie i kaštavała kapiejki, — kaža kiraŭnik łejbła BMA-group Vital Supranovič. — 35 tysiač rubloŭ za zału na 300 čałaviek, za KZ «Minsk» — 280 tysiač za viečar. Kali admianili na zamiežnych artystaŭ, u pryncypie, taksama spraviadliva ŭ dačynieńni niezaležnych pradusaraŭ. Bo i raniej, naprykład, dziaržstruktury, kali arhanizoŭvali kancert, za ich nie płacili.

Ale dumać što zaraz nie zmohuć zabaranić kancert vykanaŭcy, jaki nie padabajecca ŭładam, — naiŭna. Dastatkova pazvanić u kłub — i usio.

Juraś Uskoŭ, SM

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj
ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru
«Našaj Nivy» ŭ TH