«Niečakana adzin z aŭtazakaŭ ujechaŭ u natoŭp». Padziei 9 žniŭnia, ź jakich 100 dzion tamu ŭsio pačałosia, adnaŭlaje fatohraf «Našaj Nivy»
Spoŭniłasia 100 dzion z pačatku pratestaŭ ŭ Biełarusi. Fatohraf «Našaj Nivy» Nadzieja Bužan uspomniła, jak usio pačynałasia.
9 žniŭnia 2020 hoda, Minsk, Biełaruś. Dzień, kali adbylisia vybary. Naziralnikaŭ nie dapuskajuć na ŭčastki. A ludziej, jakija mirna stajali kala ŭčastkaŭ, kab pabačyć vyniki padliku, razhaniaje AMAP.
Ja sama dziažuryła na adnym ź minskich učastkaŭ i bačyła, jak «ličać» hałasy.
Z adčuvańniem, što ich hałasy skrali, ludzi vychodziać u centr horada ź mirnym pratestam.
Siłaviki parezali Minsk na niekalki rajonaŭ, raździalili ludziej, kab jany nie zmahli sabracca ŭ adnym miescy. Ja trapiła ŭ samy «haračy» adrezak taho viečara.
Kali my pryjšli na praśpiekt Mašerava, siłaviki i vajskovaja technika ŭžo byli hatovyja da dziejańniaŭ. Zdalok ja pačuła nieznajomy mnie huk — heta była śvietłašumavaja hranata. Padyšoŭšy bližej, ja ŭbačyła ludziej, jakija stanoviacca ŭ sčepku nasuprać AMAPa. Varta adznačyć, demanstranty trymalisia na vialikaj adlehłaści. Jany stajali, uziaŭšysia za ruki i skandavali niešta nakštałt «Hańba», «My chočam sumlennych vybaraŭ».
Pieryjadyčna samyja śmiełyja chłopcy z natoŭpu padbiahali da ačapleńnia. Ja čuła, jak jany kryčali siłavikam, sprabavali rastłumačyć svaju pazicyju dziela čaho jany vyjšli.
Tady ja jašče nie vieryła ŭ toje, što ŭ mirnych ludziej buduć stralać i kidać hranaty, tamu dosyć spakojna pracavała. Kali dzieści vielmi blizka razarvałasia pieršaja śvietłašumavaja hranata, ja sapraŭdy spałochałasia.
Zdałosia, što vybuchnaja chvala prajšłasia pa nahach. Pačałasia lohkaja panika, ale ludzi praciahvali stajać na miescy.
Kab zastrašyć demanstrantaŭ, mima tudy-siudy pačali jeździć chutkija i aŭtazaki. Niečakana adzin z aŭtazakaŭ nie źnižajučy chutkaści ŭjechaŭ u natoŭp zzadu.
Usio adbyvałasia vielmi chutka, ja nie zmahła zaŭvažyć, ci byli paciarpiełyja ad udaru aŭtamabila. Paźniej vyśvietliłasia, što byli. Ludzi ŭ apošni momant zrazumieli, što ŭ ich zajazdžaje mašyna. Častka paśpieła adbiehčy ŭ bok. Častka stała sprabavać spynić mašynu. Niekalki mužčyn raźbili škło ŭ kabinie mašyny i zaskočyli na jaje. Heta ŭsio adbyvałasia na chutkaści.
Adnamu z pratestujučych udałosia zabracca na kabinu i pavisnuć śpieradu pierad kiroŭcam. Ale mašyna pačała nabirać chutkaść, jon nie ŭtrymaŭsia i zvaliŭsia pad koły hruzavika. U toj momant u mianie była tolki adna dumka: «Tolki b jon zastaŭsia žyvy». Było vielmi strašna.
