Łukašenka ab pratestoŭcach: Zarablajuć praźmierna vialikija hrošy
BiełTA
Łukašenka padčas uručeńnia dziaržaŭnych uznaharod zakranuŭ temu vuličnych pratestaŭ, piša BiełTA.
«Drenna, kali na mirnyja, cichija, utulnyja vulicy našych haradoŭ, asabliva stalicy, parušajučy zakon i paradak, vychodziać roznyja ludzi. Ale, jak ja havaryŭ, z hetaha treba atrymlivać uroki, i ŭ kožnaj padziei jość dva baki miedala. Ja skazaŭ, što drenna.
Ale ŭ hetym jość i niešta karysnaje: narešcie zrazumieli (tut, u Minsku, zvykłyja da ŭtulnaści, ciapła, šykoŭnych kvater, — u asnoŭnym jany tam, na vulicach, jany zarablajuć praźmierna vialikija hrošy pa našych časach i ŭ našaj krainie), što jany mohuć stracić.
I ludzi ŭžo havorać: my chočam tuju krainu, jakaja była da vybaraŭ. Jana była takoj, jakoj my jaje bačyli i chacieli bačyć, i zastaniecca zaŭsiody takoj, pakul ja prezident. Ja chaču, kab vy heta dakładna ŭjaŭlali», — skazaŭ siońnia Łukašenka.
