Jak Naša Nina hladzieła paŭfinał ČS pa futbole — najlepšyja kamientary i acenki FOTY

Roŭda: Za kaho zaŭzieć budziecie?

Tur: Za Bielhiju, tamu što jany čempijonami ni razu nie byli.

Karpickaja: A ja za Francyju! Bo tut hety baradacieńki hulaje, pryhožy. Niešta ŭ im jość.

I my ŭśled za Kaciaj pačynajem pilna ŭhladacca ŭ Aliŭje Žyru. 

Karpickaja: Bielhijcy mocnyja ŭ atacy, ale hałoŭny trenier francuzaŭ Dydje Dešam u pieradmatčavym intervju skazaŭ, što vyvučyŭ ich taktyku i svaich futbalistaŭ śpiecyjalna rychtavaŭ dać adpor.

Aficerava: Słuchajcie, a čamu my nie pastavili na hety matč? Było b u razy cikaviej hladzieć.

Našy razvahi na 6-j chvilinie matča pieraryvaje vostry momant: pryvieźli hruzinskuju ježu.

— Pryjšła, pryjšła, pryjšła! — haračaj viačery my ŭzradavalisia bolš, čym zabitamu paźniej hołu.

Chačapury, adžapsandali, chinkali — nazvy stravaŭ ciešać vušy hetak ža, jak proźviščy Hryzman, Pahba, Umcici, Kampani, Łukaku…

Źleva naprava: Kaciaryna Karpickaja, Natalla Tur, Nastaśsia Roŭda.

— Mbape pieradaje pas, — kaža kamientatar.

Karpickaja: Jon skazaŭ BATE pieradaje pas?

Tur: Aha, jak ža.

Chacia ŭ vierchnim kucie ekrana čornym pa biełym napisana, što hulajuć FRA — BIEŁ. Dyk čamu b nie pafantaziravać?

Roŭda: Kali b hulała zbornaja Biełarusi, to ja b, moža, navat razmalavałasia jak sapraŭdnaja zaŭziatarka dy pajšła na stadyjon. Atmaśfiera tam, viadoma, nieparaŭnalnaja. Heta jak kancert Ziemfiry hladzieć na stadyjonie i pa telebačańni. Vielizarnaja roźnica.

Aficerava: Uvohule, chto hladzieŭ matčy na stadyjonach?

Karpickaja: Ja, kali vučyłasia ŭ škole, zaŭzieła za FK «Horki». Kryčałki im navat pisała na špalerach:

«Horki, nastupaj,
svojo vriemia nie tieriaj,
svoju čiesť nie podvodi,
budiem točno vpieriedi!».

Nastaśsia smakuje absmažanyja chinkali.

Kali sočycie za čempijanatam śvietu pa futbole, raim vam zrabić staŭku ŭ Bukmiekierskaj kantory Marafon!

Roŭda: A ja ŭvohule faktyčna nikoli nie hladzieła futbolnyja matčy, za vyklučeńniem sioletniaha mundyjalu. Vo, razumnaje słova znaju.

Karpickaja: Ja ž u vychadnyja adpačyvała ŭ sanatoryi, tam na stendach byli abjaŭki, maŭlaŭ: prychodźcie zaŭzieć za Rasiju. Dyk my ŭtroch ź siabroŭkami ŭ svaim pakoi začynilisia i zaŭzieli za Charvatyju.

Tur: A ja radavałasia, kali Rasija na apošnich chvilinach zabiła druhi hoł. Bo vielmi chaciełasia sieryju pienalci pahladzieć. A potym radavałasia, kali Fiernandes pramazaŭ.

Aficerava: Ja ž sama ŭ futboł hulała, u letnim łahiery. My, treci atrad, tady pieramahli pieršy. I jašče z pacanami ŭ dvary hulała. Maciukałasia na poli žudasna, a jak susiedka jakaja mima prachodziła, dyk adrazu jazyk prykusvała. Biehała ja chutčej za ŭsich. Pamiataju, laču takaja napieradzie kamandy, dychańnia ŭžo nie chapaje, z apošnich sił dabiahaju da miača, zamachvajusia i… bju mima.

Roŭda: Vo, mabyć, soramna było. Jak ty pieražyła? Kab ja tak pramazała, dyk rahatała b hučniej za ŭsich.

Aficerava: Pff, ja paviała siabie jak sapraŭdny futbalist! Prafiesijna zymitavała, što padviarnuła nahu.

Tur: Voś, pieražyvaješ za futbalistaŭ, a jany ž takija simulanty.

Roŭda: Nu nie ŭsie. Ja naohuł nie razumieju, jak jany jašče hulajuć paśla taho, jak raz pad dych atrymajuć. Ci voś jak zaraz — miačom u skivicu.

Karpickaja: U mianie ad futboła harbinka na nosie. Urezali miačom.

Tur: A mianie minułym letam na varoty pastavili ŭ plažnym futbole. Biahuć na ciabie «łasi» ź miačom… Sapraŭdny adrenalin!

Vola Aficerava ŭplataje za abiedźvie ščaki haračuju lapiošku ź jajkam i maładym hruzinskim syram.

Roŭda: Słuchajcie, a čym futbalisty zajmajucca? Nu, akramia trenirovak?

Karpickaja: Jak čym? Zdymajucca ŭ rekłamie, u pakazach modnych udzielničajuć.

Roŭda: Aha, cyrulnikaŭ mianiajuć. Jak vam toje, što Nejmar dvuch stylistaŭ pryvioz z saboj?

Karpickaja: U adnaho našaha staršyni rajvykankama, pa čutkach, taksama svoj stylist byŭ. I harderobnaja ŭ kabiniecie.

Tur: Moža sabie dazvolić. A pryčosku Nejmara ŭsio adno z rałtonam paraŭnali. Naść, ty ž voś kazała, što futboł nie hladziš. A Nejmara, značyć, viedaješ?

Roŭda: Nu ja ž naviny čytaju. Naohuł, zapaminajucca niejkija takija rečy, a nie toje, chto tam kamu zabiŭ na jakoj chvilinie. Pra ŭruhvajskaha futbalista Łuisa Suaresa zapomniła, što dziaŭčyna jaho da siabie žyć uziała. U 13 hod! Jany paśla ažanilisia.

Karpickaja: A ja čytała, što bielhijski futbalist Ramełu Łukaku byŭ biednym, jaho siamja jeła adno chleb i małako. Dyk voś jon u šeść hadoŭ pastaviŭ sabie metu abaviazkova razbahacieć. I ŭ padletkavym uzroście ŭžo kupiŭ pieršy katedž. Kruta ž, čałaviek ź dziacinstva viedaje, čaho choča. U nas niekatoryja ŭ 17 hod nie viedajuć, kudy pastupać buduć, a tut u šeść hod vyznačycca sa spravaj usiaho žyćcia.

Roŭda: I heta pry tym, što ŭ futboł hulaje kožny druhi. A tut viedać, raźličvać, što stanieš hienijalnym futbalistam…

Tur: Hetamu Mbape, darečy, 19 hadoŭ.

Roŭda: A vyhladaje na 30.

Tur: Rana pačynajuć karjeru, u 19 hadoŭ užo ŭ nacyjanalnaj zbornaj. Bo našy, pakul trapiać, dyk užo zadyška i hipiertanija.

Karpickaja: Eee, bolš patryjatyzmu.

Tur: A jašče zbornaja Francyi nahadvaje zbornuju Nihieryi. Kolki tam francuzaŭ?

Roŭda: Darečy, było b cikava sabrać u zbornych tolki pradstaŭnikoŭ nacyj u jakim trecim pakaleńni: niemcaŭ, francuzaŭ, biełarusaŭ. I pahladzieć, chto bolš chutki, chto bolš razvažlivy, chto mocny strateh. Naturalna, što čaściej pieramahajuć šmatnacyjanalnyja zbornyja — u kožnaha svoj mocny bok.

— Aaaaa! — kryčyć Kacia.

— Što, hoł?!

— Nie, sous na kanapu kapnuŭ. Smačniej tak, kali łavaš u sous abmaknieš.

Aficerava: Dziaŭčaty, častujciesia adžapsandali.

Roŭda: A što heta?

Aficerava: Harodnina — bakłažany, pierac. Takoje leča, ale chałodnaje. Vielmi smačna.

Roŭda: Darečy, a vy choć kali ŭ žyćci sustrakalisia z futbalistami?

Aficerava: Nu, ja źbirajusia vyjści zamuž za futbalista.

Roŭda: Jon ža prahramist.

Aficerava: Nu ale ž zajmajecca futbołam.

Karpickaja: Ja kazała, što zaŭzieła za FK «Horki», kali była školnicaj. A zaŭzieła jakraz tamu, što miascovyja futbalisty byli hetakaj «załatoj» moładździu. Takija kłasnyja chłopčyki. Nie viedaju, što jany sabie dumali, ale nam zdavałasia, kali my pryjdziem da ich paśla matča, to jany prosta samlejuć. Viała dziońniki, dzie zapisvała vyniki hulniaŭ. Maryła być futbolnaj žurnalistkaj.

Na ekranie sudździa štości tłumačyć i aktyŭna razmachvaje rukami.

Karpickaja: Darečy, ja b chacieła sudzić matčy. Ty na poli samy hałoŭny, ciabie ŭsie słuchajuć. A spračajucca — ty raz — i žoŭtuju kartku.

Roŭda: Aha, i ŭsie ciabie nienavidziać.

Tur: Niapraŭda. Pryznačaješ pienalci adnoj kamandzie — druhaja ciabie lubić.

Narešcie, na 51-j chvilinie, Umcici zabivaje pieršy hoł.

Karpickaja: Aaa, bačyli, jak jon prajšoŭsia paśla hołu? Kali francuzy vyjhrajuć, zaŭtra na pracy vy ŭsie, chto za Bielhiju, robicie pa redakcyi takuju prachodačku.

Darečy, viedajecie ž, što hety matč u Piciery prachodzić?

Tur: Ja i hladžu, što Hryzman z doŭhim rukavom. Choładna tam, ci što? A ŭjavi, Naść, staiš ty takaja na kasie ŭ kramie, a za taboj u čarzie — Hryzman. Voś što ty budzieš rabić?

Roŭda: Ničoha nie budu rabić, ja jaho nie paznaju.

Tur: A kab paznała?

Roŭda: Nie, na šyju nie kidałasia b i aŭtohraf nie brała. Mnie škada hetych «zorak», usie na ich viešajucca, usie ź imi chočuć sfatahrafavacca. A jon, moža, prosta chacieŭ spakojna ŭziać jakoje małako.

Tur: Bačyli na trybunach Mika Džahiera? Voj, Lenu pakazali! Dziaŭčyna znajomaja, dakładna jana. Kruta ž zaŭvažać takija momanty.

Karpickaja: Uhu, i stać miemam, jak tyja z šaŭrmoj. A my b mahli stać miemam z antyšaŭrmoj. Cikava, čamu ŭ gruzin.by šaŭrma nazyvajecca antyšaŭrmoj? Inhredyjenty, zdajecca, tyja ž. Tolki nie ŭ łavaš zahornutyja, a ŭ kanviercik.

Roŭda: A vy mocna pieražyvajecie, što Ranałdu pierajšoŭ u «Juvientus»?

Tur: Pierajšoŭ i pierajšoŭ. A Bufon syšoŭ z «Juvientusa» i pierajšoŭ u PSŽ.

Da kanca matča — šeść chvilin. My z usioj mocy prosim bielhijcaŭ zabić. Padaryć nam dadatkovy čas ci navat sieryju pienalci.

Ale pieramoha dastajecca francuzam.

Tur: N-da, z futbołam nam siońnia nie vielmi pašancavała. Sumny byŭ.

Roŭda: Za kaho dalej zaŭzieć budziem?

Karpickaja: Za Charvatyju, braty-słavianie ŭsio ž taki.

My dajadajem ušbu, hruzinski anałah desiertu «Murašnik», i razvažajem pra toje, što futbołu asabliva i alternatyvy niama, kab hetak sabracca razam, pahutaryć dy jašče niešta cikavaje pahladzieć. Film — nie toje, treba być skancentravanym. Chiba što «Jeŭrabačańnie», ale ž jano raz na hod. Tak što heta moža stać pačatkam dobraj tradycyi. Raim!

Ščyra dziakujem našym partnioram gruzin.by za najsmačniejšuju viačeru! Bieź jaje było b nie toje.

0

0

0

0

0

0