Васіль Зуёнак. Спытайце цагліну…

Якая ўважная ў нас міліцыя,
А самы ўважны, бадай, АМАП:
Уважаць усіх — і тых, хто на мыліцах,
І юных, — адно пад дубінку патрап…

А майце за ўдачу, калі вы патрапілі
Пад апеку тых, хто за гонар свой
Уважаюць бэрэт надзець крапавы
І цагліны з размаху б’юць галавой.

Гэтыя й вам адшукаюць прычыну
Пасмакаваць, чым служба жыве,
Бо якая розьніца: галавой аб цагліну
Ці цаглінаю па галаве?..

«Дом літаратара», радыё «Свабода»

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару
«Нашай Нівы» ў ТГ

0

0

0

0

0

0