© Усе правы абароненыя. Выкарыстанне платных матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных рускамоўных версій матэрыялаў забаронена без пісьмовага дазволу. Выкарыстанне бясплатных беларускамоўных версій матэрыялаў дазваляецца пры ўмове наяўнасці актыўнай гіперспасылкі на
Nashaniva.com у першым абзацы.
атрымліваецца - нібы сам у пастку пайшоў
Не трэба займацца віктым-блэймінгам.
З іншага боку, калі б ён знік на пару месяцаў да пачатку мерапрыемстваў ("адпрацоўцы" падазроных па спісу), то маглі б і забіць. "Адпрацавалі" б іншых, адрапартавалі і ўсё.
Але гэта разава. Страшнае тут, што людзей цягаюць бясконца з новых нагод.
Падаецца, што гэта не паліграф ці за савецкай тэрміналогіяй "дэтэктар хлусні", а звычайны развод і падман з разлікам на тое, што напужаны чалавек недзе праколіцца і нешта сам распавядзе.
Носяцца з гэтым паліграфам як з цудоўнай цацкаю ўсемагутнасці. І карнікі, і, што сумна, былыя сілавікі, якія зараз на нашым баку.
1. Няма доказу механізма, які працуе ў даным выпадку. Прычынная сувязь паміж ісцінай/хлуснёю і эмоцыяй, паміж эмоцыяй і фізіялагічнай рэакцыяй.
2. Калі нехта і знайшоў карэляцыю ў 1 і 2 выпадках, то карэляцыя не эквівалентная прычыннай сувязі.
3. Крытэрый фальсіфікуемасці Попера, які і праводзіць мяжу паміж навукай і псеўданавукай. Ці існуе, хаця б тэарэтычна, эксперымент, які мог бы абвергнуць тэорыю?
(А калі ўсе магчымыя абвяржэнні (напрыклад, чалавек свядома хлусіць, а паліграф гэтага не заўважае) "спецыялістамі" не залічваюцца, то ў чым прынцыповая розніца з астралогіяй, напрыклад?)
Навуковы кансэнсус па пытанню паліграфа скептычны. Тыя артыкулы, што ў падтрымку, разглядаюць толькі карэляцыі (п.2), пытанні механізма і фальсіфікуемасці (п.1, п.3) абыходзяць.