«Amapaviec skazaŭ iści ŭ bus pa mužčynie, jaki lažaŭ na padłozie». Aktrysa z «Kupały» pra svajo žorstkaje zatrymańnie
Aktrysu Alenu Hironak (Pabiahajevu) zatrymali 26 kastryčnika ŭviečary ŭ Minsku padčas mirnych pratestaŭ. Ale ŭžo nočču vypuścili z Maskoŭskaha RAUS. Raskazvajem, što adbyvałasia ź joj u pramiežku času z 19.00 da 2.00.
«Samym niepryjemnym momantam było samo zatrymańnie, — raskazvaje aktrysa. — U busie, kudy mianie zavioŭ AMAP, na padłozie, tvaram uniz, lažaŭ mužčyna. Ën prasiŭ padniać jaho: «Chłopcy, nie mahu bolš, zadychajusia». Ale na hetyja prośby nie źviartali ŭvahu. Mnie skazali prachodzić u chvost busika, i atrymlivałasia, što ja mahła zrabić heta tolki kali iści pa čałavieku. Ja admoviłasia, skazała: «Nie pajdu, pakul vy mužčynu nie padymiecie, i ŭvohule nikudy z vami nie pajedu, pakul vy jaho narmalna nie pasadzicie». Na što ŭ adkaz pačuła: «Nie mnie tut dyktavać umovy. Zaraz usim astatnim budzie horš praz toje, što ty tut paŭstaješ».
Alenu pačali ŭsadžvać siłaj. Jana kaža, što nie mahła ŭžo spynicca i praciahvała sprabavać choć niejak dahrukacca da siłavikoŭ.
— Ja pačała čytać im niešta nakštałt lekcyi, kazała, kab jany pračytali choć adnu knižku pa historyi, nahadała, što adzinaja kaštoŭnaść dziaržavy — heta čałaviek. Mnie čamuści padałosia važnym heta im skazać. Amapaviec udaryŭ mianie kułakom pa hałavie, ale ja ŭsio adno nie mahła spynicca. Tady mnie załamali ruki, zaciahnuli ich chamutom. Jašče źvierchu na mianie navaliŭsia amapaviec — u takim stanie my čakali, pakul pryviaduć jašče ludziej.
Paśla zatrymanych pierasadzili ŭ aŭtazak. Potym — u jašče adzin. Alena kaža, što z kožnym źmienienym vidam transpartu staŭleńnie da ich rabiłasia łahadniejšym: Alenie navat raźviazali ruki, pačulisia nie tolki pahrozy, a słovy kštałtu «kali łaska».
— Ale ŭvohule, tam vielmi adčuvajecca takaja hradacyja: kali ty dziaŭčyna, ty jašče čałaviek. Na ŭsich ža pacanoŭ hyrkali, jak na sabak. Stavili ich na kaleni. Kazali, što ŭsio, što z nami ciapier adbyvajecca, — heta kvietački, dalej budzie dupa.
Alena z telefona paśpieła paviedamić siabram i mužu, što jaje zatrymali i što jana ŭ Maskoŭskim RAUS. Chacia žančyna była ŭpeŭnienaja, što jaje nie adpuściać dadomu i paviazuć u izalatar: jana zdała ŭsie asabistyja rečy, šnurki, humki ad vałasoŭ.
— My čakali ŭ aktavaj zale. Spačatku adpuścili dvuch niepaŭnaletnich, a paśla mianie. Chutčej za ŭsio, tamu, što ŭ mianie adzinaj z zatrymanych žančyn jość niepaŭnaletniaje dzicio (heta značyć, Hańnie nie mahli dać sutki, tolki štraf — «NN»). Ja padpisała pratakoł, i mnie navat ničoha nie skazali ni pra sud, ni pra štraf.
Kala RAUS Alenu jakraz čakała 11-hadovaja dačka Hanna, muž i siabry. Taksama tam pracavaŭ vałancior, jakomu ŭsia siamja vykazvaje ŭdziačnaść za dapamohu.
— Hannu nie było z kim pakinuć, tamu jana ŭsio viedała. Muž raskazaŭ, što jana vielmi spužałasia za mianie i płakała, — kaža Alena.
Pieražyvali za los Aleny i ŭsie susiedzi, prapanoŭvali dapamohu. Siamjaje žyvie ŭ ŽK «Mahistr», i tam sfarmavałasia vielmi mocnaja dvarovaja supolnaść. Sa žniŭnia miascovyja zładzili ŭ siabie niekalki dziasiatkaŭ mierapryjemstvaŭ.
Sama Alena, niahledziačy na siniaki na hałavie, užo ŭviečary pojdzie vystupać na adzin z dvarovych kancertaŭ z prajektam «Dyjafilm live». Aktrysu taksama možna ŭbačyć na scenie Teatra-studyi kinaakciora (kali jon vyjdzie z karancinu). Adna ź jaje apošnich rolaŭ u kino — žonka Kupały Uładzisłava ŭ filmie «Kupała». Taksama artystka ahučvaje Buślika ŭ «Kałychancy».
